Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Λάμψη

Γιατί τ'αστέρι έσβησε;
Πώς έχασε τη λάμψη;
Ο πόνος το εθάμπωσε
Η τύψη το συνθλίβει.

Μα της αγάπης θύμιση
και πάλι το φωτίζει!

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Ο ουρανός

Κοίτα τον ουρανό.
Κοίτα με τι ταχύτητα κινούνται απόψε τα μαύρα σύννεφα.
Με την ίδια ταχύτητα που κινούνται οι σκέψεις στο μυαλό μου. Τη μια στιγμή η λογική ειν’ αρχηγός, και ξάφνου η καρδιά έρχεται και παίρνει τα ηνία.
Κοίτα τον ανταριασμένο ουρανό, για να καταλάβεις την αντάρα του μυαλού και της ψυχής μου.

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Δεν φοβάμαι τίποτα δεν ελπίζω τίποτα είμαι λεύτερος.

Καλημέρα αγάπη μου.
Μου φαίνεταια αδιανόητο ότι για 5 μήνες θα είναι έτσι τα πράγματα.
Σηκώθηκα το πρωί και ένιωθα απελευθερωμένη (έτσι νόμιζα η ανόητη). Σκεφτόμουν, να δεις ότι ήταν ένας ενθουσιασμός. Σκεφτόμουν, πόσους ανθρώπους έχω να πάρω τηλέφωνο, πόσα πράγματα έχω να κάνω. Βλέπεις, όλο αυτό το διάστημα τα είχα αφήσει όλα για σένα. Πρώτη προτεραιότητα εσύ και τίποτα άλλο. Και σκεφτόμουν, επιτέλους επανέρχομαι στη φυσιολογική Tinkerbell. Και ήρθα στο γραφείο, ήπια καφέ. Και μετά ήρθε η στιγμή της αλήθειας. Άνοιξα το mail και διάβασα το μήνυμά σου. Το τελευταίο για 5 μήνες. Και τα μάτια μου έχουν γεμίσει δάκρυα και αν ήμουν μόνη νομίζω ότι θα έκλαιγα (λες και κατάφερες ακόμα κι αυτό, να επιστρέψουν τα δάκρυα στα μάτια μου). Και σ'αγαπώ κι εγώ πολύ, πάρα πολύ και το φοβάμαι αυτό αγάπη μου, το φοβάμαι πολύ. Και ίσως αυτό είναι που μας έχει οδηγήσει στην "εξορία" (έτσι θα το αποκαλώ). "Δε φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος". Εγώ όμως αγάπη μου, με τη σχέση μας έπαψα να είμαι ελεύθερη γιατί φοβόμουν τόσα πολλά κι ήλπιζα σ'άλλα τόσα.
Αλλά μολονότι η λογική μού φωνάζει, πως σε 5 μήνες θέλω να πεις, ρε Tinkerbell δεν ήταν τίποτα τελικά, η καρδιά μου ουρλιάζει, πως σε 5 μήνες θέλω να πεις, Tinkerbell σ'αγαπώ και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα.

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Αντίο

Νιώθω τα χείλη σου στο λαιμό μου.
Ακούω τα λόγια που μου ψιθυρίζεις.
Βλέπω τα μάτια σου να με κοιτάζουν.
Κι όμως δεν είσαι εδώ.

Γιατί? Γιατί έτσι πρέπει.

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Η αρχή

Όταν κάποιος νιώθει έντονα συναισθήματα θέλει να τα φωνάξει.
Όταν κάποιος νιώθει εγκλωβισμένος θέλει να το φωνάξει.
Όταν κάποιος νιώθει ότι έχει ανάγκη να επικοινωνήσει με άλλους ανθρώπους, δημιουργεί ένα blog.