Έκλεισα τα μάτια και πήδηξα στ’ ορμητικό ποτάμι.
Σε κάποια σημεία ρέει άγριο.
Με χτυπάει με δύναμη εδώ κι εκεί και φοβάμαι.
Σε κάποια σημεία κυλάει ήρεμο κι αισθάνομαι γαλήνια που κυλάω μαζί του.
Δεν κάνω καμιά προσπάθεια να πιαστώ από κάπου και να βγω.
Δεν θέλω;
Δεν μπορώ;
Δεν ξέρω.
Άραγε, πού θα με οδηγήσει;
Σε κάποιον καταρράκτη και θα με διαλύσει;
Ή μήπως σε κάποια γαλήνια λίμνη;
Τι σημασία έχει τώρα πια.
Αφού βρίσκομαι μέσα στ’ ορμητικό ποτάμι δεν έχω παρά να φτάσω στο τέλος.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
κρατήσου πάνω μου... κι αν έρθει καταρράκτης, θα γίνω φτερά να πετάξεις. κι αν έρθει λίμνη γαλήνια, θα γίνω βάρκα να σε νανουρίσω. κρατήσου πάνω μου... κλείσε τα μάτια κι άκου το θρόισμα του ανέμου... θα κολυμπήσω εγώ για σένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨεύτη...
ΑπάντησηΔιαγραφή