Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Σιγουριά

Ξαγρύπνησα κι απόψε.
Αναρωτιόμουν πώς έγινε, εγώ η πάντα φοβισμένη, να νιώθω αυτή τη σιγουριά. Καμιά ανασφάλεια, κανένας φόβος.
Κι ας μη μιλάμε πολύ τις τελευταίες μέρες. Κι ας μη βρισκόμαστε μόνοι. Κι ας μην ανταλλάσσουμε πολλά μηνύματα.
Ξέρω. Μ’ αγαπάς όσο κι εγώ.
Ξέρω. Αυτή η αγάπη δε θα τελειώσει.
Ξέρω. Νιώθουμε ο ένας κομμάτι του άλλου.
Αυτό που δεν ξέρω είναι πώς κατάφερες να με κάνεις να νιώθω αυτή τη σιγουριά.
Σ’ευχαριστώ…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου